یکی بود یکی نبود

یکی بود یکی نبود...هر کی بود غریبه بود...از دلم خبر نداشت...که تو رو از دلم ربود...هر کی بود هر چی که داشت...قد من عاشق نبود... واسه ی چشمای سیات...بخدا لایق نبود...گول نگاشو خوردم و ...دلم رو بستم به چشاش...دیونه بودم مثله شمع...یه عمری آب شدم به پاش...بعد یه عمر آزگار...عشق منو گذاشت کنار..رفت پی عشق دیگه...اونم سپرد به روزگار...از اولش هیچکی نبود...هیچکی به دادم نرسید...قصه ی من به سر رسید...دلم به عشقش نرسید.