نبودنت بهترین بهونه است برای اشک ریختن...ولی کاش بودی تا اشکهایم از شوق دیدارت سرازیر می شد...کاش بودی و دست های مهربانت مرهم همه ی دلتنگی ها و نبود نهایت میشد...کاش بودی تا سر به روی شانه های مهربانت می گذاشتم و درد هایم را به گوش تو می رساندم...
بدون تو عاشقی برایم عذاب است می دانم که نمی دانی بعد از تو دیگرقلبی برای عاشق شدن ندارم...کاش می دانستی که چقدر دوستت دارم و بیش از عشق بر تو عاشقم...می دانی که اگر از کنارم بروی لحظه های زندگی برایم پر از درد و عذاب می شود می دانم که نمی دانی بدون تو دیگر بهانه ای نیست برای ادامه ی زندگی جز انتظار آمدنت...انتظار...