حلالم کن...

حلالم کن دارم میرم چقدر این لحظه دلگیره گناهی گردن ما نیست همش تقصیر تقدیره نگام کن لحظه ی رفتن چه تلخه این هم آغوشی چه وحشتناکه دل کندن چقدر سخته فراموشی پر از بغضم پر از گریه پر از تلخی و شیرینی حلالم کن دارم میرم منو هرگز نمی بینی حلالم کن اگه دستام به دستای تو عادت کرد آخه دنیای عاشق کش به ما دو تا خیانت کرد کلاف آرزو هامو چرا هیشکی نمی بافه برای ما دو تا عاشق جدایی دور از انصافه تمام سهم من از تو یه حلقه س که تو دستامه تمام سهم تو از من یه عشق بی سرانجامه تو بارونی ترین ابری من از پاییز لبریزم چه معصومانه می باری چه مظلومانه می ریزم.